Magdalena Środa domaga się obecności w przestrzeni edukacyjnej i publicznej dwóch wielkich mistrzów myślenia: Leszka Kołakowskiego i niedawno zmarłej Barbary Skargi.
Filozofów cymes, głębokich, bezpośrednich, bardzo komunikacyjnych, a przy tym nie poddających się byle emocjom.
To jej nauczyciele na uczelni i w pracy. Ale przede wszystkim nauczyciele poprzez lektury. Dzisiaj szczególnie potrzebni, gdy komunikacja staje się coraz bardziej demokratyczna, a poprzez to bardzo wiele w niej chorych emocji, pozorów i fałszywych wartości.
Szczególny jest w tym internet, nowe medium, gdzie ogrom śmiecia bezwiedzy i niezdrowych emocji jest stajnią Augiasza, gdzie tak naprawdę panuje samotność i intelektualna bezludność. Zaś rzeczywistych treści, co w suchej ścierce. Wyżąć tego nie można, gdyż nie skapnie żadna wartościowa myśl, twórcza emocja.
Konstatacje Środy są może inne, ona tych mistrzów zaprasza do prymarnego doświadczenia: edukacji.
